9 Kasım 2013 Cumartesi

Dünden hallice...












 Bugün biraz mutlu uyandım desem yeridir.Günlerdir kendime çok ayıp ettim.Biricik vücuduma doğru düzgün birşeyler girmiyordu kaç gündür.Ne kahvaltı yaptım ne yemek yedim.Abur cubur geçirdik kaç günü.Bugünde biraz mutlu uyanınca kalktım kendime güzelce bir kahvaltı hazırlardım.Güzelce bir keyif yaptım.Pencereleri açtım.Işık girdi odama günlerden sonra...
  Herşey insanlar için bu hayatta.Yüce Rabb' im her şeyin sabrını veriyor.Dün içini ezen ağır yük bugün seni kuş gibi hafifletiyor.Sadece biraz sabır... Haline şükret ve sabret..
Aslında şöyle mantıklıca bir düşününce anlıyorsun üzülmemen gerektiğini...Insan bu kadar üzer mi hiç sevdiğini? Üzüyorsa sevmiyordur kardeşim! Açık ve net...
Bunu anlayınca için rahatlıyor aslında.Değmediğini hissediyorsun. Iyi ki bitmiş diyorsun.Gerçek yüzünü gördüğüne seviniyorsun bir yandan.Şimdi bu kadar üzen insanla ilerde hayatını birleştirdiğini düşünsene.O zaman daha büyük mahvolmaz mıydı hayatın?
 Aslında yavaş yavaş idrak ediyorum olanları. Her şeyde bir hayır var derler ya öyle aslında.Beni hiç bi yönden haketmeyen bir insan.Rabbim ona güvenmemem gerektiğini bana kaç kere gösterdi.Ben görmek istemedim her seferinde.Kim bilir kaç kere aldattı.Artık bunları düşünmüyorum geçti gitti...Aslında benim en büyük üzüntüm de kırgınlığımda kızgınlığımda kendime.Şöyle bir söz var ya hani : "Eğer birisi seni aldatmışsa bu onun suçudur. Eğer o kişi seni pek çok kere aldatmışsa bu senin suçundur" .
Sonunun böyle olacağını bile bile yanılmak istedim,güvenmek istedim.Belki ihtimal milyonda birdi ama denedim.Bu kim bilir kaçıncı ayrılıp barışma.Kendime kızıyorum en çok bu konuda.Hiç bi zaman onu reddetmediğime üzülüyorum.Eminim onu reddetseydim daha kıymetli olurdum.Offf...Amaaan bugünlük yeterli sankii.
 Neyse bugünde içimi döktüm sevgili günlük.İyi ki varsın.Sonra görüşürüz. :*

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder