Sonra hemen 10 dakika sonra pişman oldum.Çok ağır şeyler söyledim ona .O an hem sinirden yaptım bunu hemde geri dönüşü olmasın diye...Artık geri dönüşü olmasın bu işin.Ben tam yeni bir sayfa açmışken tekrar gelmesin bana istedim.Kendimi tutmadım o lafları söylerken...
Çok kırgınım ... Anlatılır gibi bir şey değil.Kalbimi taşla ezseydiler keşke.Eminim bu kadar acımazdı. Gururum incindi.Nasıl kötü bir histir bu Allah'ım! Kalbim nasıl atıyor o an yanaklarım,kulaklarım nasıl yanıyor.Ellerim nasıl titriyor öyle ki kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum o an.Çünkü vücudum anormal tepkiler veriyordu.
Insanın ne zormuş en sevdiğini başkasıyla mutlu görmesi.Yüzünün güldüğünü görmesi.Bende bir resmi yok ama başkasıyla nasıl mutlu görünüyor...Kıyamadım bir yandan..Mutlu olsun...Istiyorum bunu birbirimizden uzakta ikimizinde güzel yaşantıları olsun.Bir daha görmeyeyim yüzünü...
Suçlu mu peki? Evet... Benden daha suçlu olduğu kesin.Çok incitti beni... Bardağı taşıran son damla aldatması oldu.Daha önce her defasında affettim.Özünde iyidir aslında bilmiyorum tanıdığım kadarıyla öyleydi.Artık onu tanıdığımdan da emin değilim.Benim sevdiğim ben uyurken gelip gözyaşı dökmüştü.Onun gözünden bir yaş damlamıştı yanağıma.Ben o bir damla yaşa aşık oldum.Ama şu an karşımda tanıyamadığım bir insan var...Bazen ise tanıdığıma bile pişman olduğum.
Eskiden onun beni sevdiğinden adım gibi emindim.Şimdi ise beni sevmediğinden adım gibi eminim.Bu yüzden kendimi de teselli edemiyorum..
Şimdi ben ondan binlerce kilometre uzakta onun için gözyaşı dökerken o ise başka biriyle şu an.Aynı evde aynı çatı altında. Kim bilir belki şuan göz göze diz dize oturuyorlar.
Artık benim payıma düşen bağrıma taş basmak galiba. Her insanın bir diyeti varmış bu dünyada benimki de bu olsa gerek. Allah'ım başka dert vermesin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder